Βασικές πληροφορίες
| Κωδικός προϊόντος | WCM134833 |
| Ean: | 5901461813107 |
| Κλίμακα | 1:48 |
| Προσθήκη στον κατάλογο: | 11.1.2007 |
| Επιγραφές | PZL.23-Karas |
| Παραγωγός | WCM
|
| Υπεύθυνη οντότητα | |
Od jesieni 1932 powstały trzy prototypy oznaczone symbolami: PZL - 23/I, PZL - 23/II i PZL - 23/III. Badania wytrzymałościowe i statyczne PZL - 23/I zakończono w drugiej połowie 1933 r. Prototyp wzbił się w powietrze pod koniec 1934 r. W kolejnych wersjach doświadczalnych dokonywano wielu poprawek takich jak: likwidacja wibracji tylnej części kadłuba i usterzenia wysokości, wzmocnienie konstrukcji płata, poprawa widoczności z fotela pilota poprzez zwiększenie przeszklenia kabiny, opuszczenia o 10 cm miejsca mocowania silnika, zastosowanie nowego pierścienia o mniejszym współczynniki Cx, zlikwidowano w kadłubie komorę bombową, przenosząc wyrzutniki pod skrzydła i pod kadłub i wiele innych. Łącznie wprowadzono ponad 100 zmian i usunięto kilkaset usterek. Wersję wzorcową pod nazwą PZL - 23 Karaś A wprowadzono do produkcji (od połowy 1935 r.) w liczbie 40 szt. w nowym zakładzie PZL WP-1 (Podlaskie Zakłady Lotnicze - Wytwórnia Płatowców nr 1) i sukcesywnie wchodziły one do uzbrojenia 1 Pułku Lotniczego oraz eksportowane były do Bułgarii. Podczas eksploatacji tego samolotu pojawiały się nowe usterki (m.in. zbyt słaby silnik, osiąganie małego pułapu z pełnym uzbrojeniem, mała skuteczność skrzeli itd.). W wyniku likwidacji tych usterek, powstała druga wersja samolotu PZL - 23 Karaś B. Miał on mocniejszy silnik (Bristol Pegasus VIII o mocy 680 KM, zlikwidowano skrzela, wprowadzono ulepszone wyprofilowanie przejścia pomiędzy stykiem kadłuba i skrzydła). Umowa z PZL opiewała na wyprodukowanie 210 samolotów w wersji B. Od jesieni 1936 r. zaczęto je dostarczać do pułków lotniczych. W drugiej połowie lat 30-tych, samolot PZL - 23 B Karaś stał się podstawowym samolotem liniowym, natomiast Karasie w wersji A wycofano do szkolnictwa. Pełniąc służbę w Polskim Lotnictwie Wojskowym, Karasie wykorzystano w kilku większych akcjach. W 1937 r. dywizjon Karasi B z 1 P.L. wykonał pokazowe ostre bombardowanie małej stacji kolejowej na linii Chełm - Brześć n/B. Kilka dywizjonów liniowych skoncentrowano na lotnisku Wilno - Porubanek w ramach demonstracji siły wobec sąsiadującej Litwy, natomiast w październiku 1938 r. kilkanaście Karasi z różnych pułków stacjonowało na lotnisku w Aleksandrowie, zabezpieczając zajęcie Zaolzia. Zgodnie z zasadami użycie Karasi, przeznaczano je do wykonywania zadań interwencyjnych. W kampanii wrześniowej wykonywały one niektóre zadania bojowe i rozpoznanie z powietrza. Samoloty wchodzące w skład eskadr armijnych, Karasie bombardowały kolumny pancerne, wykonywały dalekie rajdy rozpoznawcze, na terytoria Niemiec, Słowacji i Prus Wschodnich. Pierwszym zbombardowanym obiektem na terytorium przeciwnika była fabryka w rejonie Oławy oraz bombardowano obiekty strategiczne na terenie Prus Wschodnich. Duża liczba wykonywanych zadań spowodowała ok. 90% straty w samolotach. Ogółem w kampanii wrześniowej zestrzelono 112 Karasi, a do Rumunii ewakuowano zaledwie 11 maszyn (trzy z 31 eskadry i osiem z 24 eskadry rozpoznawczej). Oprócz tego, w Rumunii znalazło się 30 Karasi w wersji "A" z CWL - 1 (przekroczyły granice w dniu 16.09 1939 r.). Po włączeniu Rumunii do "Paktu Trzech", w internowanych Karasiach wymieniono uzbrojenie na niemieckie i sformowano z nich eskadrę rozpoznawczą i szkolno-treningową. Rumunie używali Karasi na froncie wschodnim. Ostatni Karaś wykorzystywany był w Rumunii do 1946 r., jako holownik celu powietrznego.
Από το φθινόπωρο του 1932, κατασκευάστηκαν τρία πρωτότυπα, σημειωμένα με σύμβολα: PZL - 23 / I, PZL - 23 / II και PZL - 23 / III. Οι δοκιμές αντοχής και στατικές του PZL - 23 / I ολοκληρώθηκαν το δεύτερο μισό του 1933. Το πρωτότυπο απογειώθηκε στα τέλη του 1934. Σε μεταγενέστερες πειραματικές εκδόσεις έγιναν πολλές βελτιώσεις, όπως: εξάλειψη κραδασμών στο πίσω μέρος της ατράκτου και της ουράς ύψους, ενίσχυση της δομής του σκελετού του αεροσκάφους, βελτίωση της ορατότητας από τη θέση του πιλότου με αύξηση του υαλοπίνακα της καμπίνας, μείωση της θέσης στήριξης του κινητήρα κατά 10 cm, χρήση νέου δακτυλίου με χαμηλότερο συντελεστή Cx, ο θάλαμος βόμβας σε η άτρακτος αφαιρέθηκε, οι εκτοξευτές μετακινήθηκαν κάτω από τα φτερά και κάτω από την άτρακτο, και πολλά άλλα. Συνολικά, έχουν γίνει πάνω από 100 αλλαγές και αρκετές εκατοντάδες σφάλματα έχουν διορθωθεί. Η έκδοση μοντέλου με το όνομα PZL - 23 Karaś A εισήχθη στην παραγωγή (από τα μέσα του 1935) σε αριθμό 40 τεμαχίων στο νέο εργοστάσιο PZL WP-1 (Podlaskie Zakłady Lotnicze - Wytwórnia Płatowców No. 1) και διαδοχικά εισήλθε στο οπλισμό του 1ου Συντάγματος Αεροπορίας και εξήχθησαν στη Βουλγαρία. Κατά τη λειτουργία αυτού του αεροσκάφους, εμφανίστηκαν νέα ελαττώματα (συμπεριλαμβανομένου του πολύ αδύναμου κινητήρα, της επίτευξης χαμηλού ύψους με πλήρη όπλα, της χαμηλής απόδοσης των βραγχίων κ.λπ.). Ως αποτέλεσμα της εξάλειψης αυτών των ελαττωμάτων, δημιουργήθηκε η δεύτερη έκδοση του αεροσκάφους PZL - 23 Karaś B. Είχε έναν ισχυρότερο κινητήρα (Bristol Pegasus VIII με 680 HP, τα βράγχια αφαιρέθηκαν, βελτιωμένο προφίλ της μετάβασης μεταξύ της ατράκτου και εισήχθη η πτέρυγα). Το συμβόλαιο με την PZL ήταν για την παραγωγή 210 αεροπλάνων έκδοσης Β. Το φθινόπωρο του 1936 παραδόθηκαν σε συντάγματα αεροπορίας. Στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1930, το αεροσκάφος PZL - 23 B Karaś έγινε το βασικό αεροσκάφος γραμμής, ενώ η έκδοση Α του Karasie αποσύρθηκε για εκπαίδευση. Ενώ υπηρετούσε στην Πολωνική Στρατιωτική Αεροπορία, ο Karas χρησιμοποιήθηκε σε πολλές μεγαλύτερες ενέργειες. Το 1937, η μοίρα Karasi B από το 1 PL πραγματοποίησε επίδειξη απότομο βομβαρδισμό ενός μικρού σιδηροδρομικού σταθμού στη γραμμή Chełm - Brest n / B. Πολλές μοίρες γραμμής συγκεντρώθηκαν στο αεροδρόμιο Vilnius - Porubanek ως μέρος μιας επίδειξης δύναμης ενάντια στη γειτονική Λιθουανία, ενώ τον Οκτώβριο του 1938 περίπου δώδεκα Karas από διάφορα συντάγματα στάθμευσαν στο αεροδρόμιο του Aleksandrów, εξασφαλίζοντας την κατάληψη του Zaolzie. Σύμφωνα με τους κανόνες, η χρήση του Karasi προοριζόταν για την εκτέλεση εργασιών παρέμβασης. Στην εκστρατεία του Σεπτεμβρίου, πραγματοποίησαν ορισμένες μάχιμες εργασίες και εναέριες αναγνωρίσεις. Τα αεροπλάνα που περιλαμβάνονται στις μοίρες του στρατού βομβάρδισαν θωρακισμένες στήλες, πραγματοποίησαν μακρές αναγνωριστικές επιδρομές στα εδάφη της Γερμανίας, της Σλοβακίας και της Ανατολικής Πρωσίας. Η πρώτη εγκατάσταση που βομβαρδίστηκε στο έδαφος του εχθρού ήταν ένα εργοστάσιο κοντά στην Oława. Στρατηγικά αντικείμενα στην Ανατολική Πρωσία βομβαρδίστηκαν. Ένας μεγάλος αριθμός εργασιών που εκτελέστηκαν είχαν ως αποτέλεσμα απώλειες περίπου 90% σε αεροπλάνα. Συνολικά, 112 Karasi καταρρίφθηκαν στην εκστρατεία του Σεπτεμβρίου και μόνο 11 μηχανές εκκενώθηκαν στη Ρουμανία (τρεις από την 31 μοίρα και οκτώ από την 24 μοίρα αναγνώρισης). Επιπλέον, υπήρχαν 30 Karasi στην έκδοση A με CWL - 1 στη Ρουμανία (πέρασαν τα σύνορα στις 16 Σεπτεμβρίου 1939). Μετά την ένταξη της Ρουμανίας στο Σύμφωνο των Τριών, ο εγκλωβισμένος Karas ανταλλάχθηκε με γερμανικά όπλα και σχηματίστηκε μια μοίρα αναγνώρισης και εκπαίδευσης. Οι Ρουμάνοι χρησιμοποίησαν το Karasi στο Ανατολικό Μέτωπο. Το τελευταίο Karas χρησιμοποιήθηκε στη Ρουμανία μέχρι το 1946 ως ρυμουλκό εναέριου στόχου. Τεχνικά στοιχεία (έκδοση Β): μήκος: 9,68 m, άνοιγμα φτερών: 13,95 m, ύψος: 3,3 m, μέγιστη ταχύτητα: 319 km/h, ταχύτητα ανάβασης: 6,7 m/s, πρακτική οροφή: 7300 m, μέγιστη εμβέλεια: 1260 km, οπλισμός: σταθερός - 2 πολυβόλα Vickers F περίπου 7,7 χλστ., 1 πολυβόλο wz.33 θερμ. 7,92 χλστ., αναρτημένα - έως 700 κιλά βόμβες.
Λάθος στην περιγραφή; Δηλώστε το πρόβλημα
...