Italeri 6025 Persian Infantry

Το πεζικό στον περσικό στρατό, και πιο συγκεκριμένα στον στρατό του περσικού κράτους υπό τη δυναστεία των Αχαιμενιδών (περίπου από το 550 π.Χ. έως περίπου το 330 π.Χ.), έπαιξε σημαντικό ρόλο, εκτελώντας διάφορες λειτουργίες - από τον πρόσκοπο μέχρι τη μάχη στο ανοιχτό πεδίο σε μάχες σε εξέλιξη. Τις περισσότερες φορές τοποθετούνταν στο κέντρο του μαχητικού σχηματισμού του περσικού στρατού. Ο ακριβής αριθμός του είναι απλώς μια εκτίμηση - οι αριθμοί που δίνει ο συγγραφέας των «Πράξεων» του Ηροδότου εκλαμβάνονται μάλλον ως μη ρεαλιστικοί. Υποτίθεται, ωστόσο, ότι ο αριθμός των Περσών πεζών κατά την εκστρατεία του Ξέρξη στην Ελλάδα (480-479 π.Χ.) θα μπορούσε να είναι από 100.000 έως 200.000. Ανθρωποι. Ωστόσο, αυτά εξακολουθούν να είναι εκτιμήσεις. Αναμφίβολα, η ελίτ του περσικού πεζικού ήταν η μονάδα Immortals, αποτελούμενη πάντα από 10.000, στρατολογημένους από τους γηγενείς Πέρσες και Μήδους. Αυτή η μονάδα είναι ασφαλώς πιστοποιημένη σε πηγές κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Καμβύση (533-520 π.Χ.), και ίσως σχηματίστηκε από τον πατέρα του - Κύρο τον Μέγα (559-530 π.Χ.). Οι στρατιώτες αυτού του σχηματισμού ήταν πολύ καλά εκπαιδευμένοι, είχαν υψηλό ηθικό και ήταν οπλισμένοι με δόρατα, τόξα και πιθανώς κοντά ξίφη. Από την άλλη, διέθεταν οριακό προστατευτικό εξοπλισμό, που έφερε αξιοθρήνητη επίδραση στις μάχες στον Μαραθώνα (490 π.Χ.) ή στις Θερμοπύλες (480 π.Χ.). Μόνο μετά τους ελληνοπερσικούς πολέμους οι στρατιώτες αυτού του σχηματισμού πιθανότατα έλαβαν λαμαρίνα πανοπλία.