FPW Model 72512 Polscy lotnicy lotn. bombowego '39 (set - 1 i 2)

Κατά τη διάρκεια του Μεσοπολέμου, η Δεύτερη Πολωνική Δημοκρατία ήθελε να επεκτείνει την αεροπορία της (ειδικά τη δεκαετία του 1930), αλλά λόγω της δύσκολης δημοσιονομικής κατάστασης και της σχετικά αδύναμης βιομηχανικής βάσης, αυτές οι προσπάθειες δεν έφεραν το επιθυμητό αποτέλεσμα. Έτσι, στην αρχή της εκστρατείας του Σεπτεμβρίου το 1939, η πολωνική αεροπορία διέθετε σχετικά μικρό αριθμό σύγχρονων μηχανών (π.χ. PZL P.37 Łoś), αλλά η πλειοψηφία των αεροσκαφών της ήταν ξεπερασμένα το 1939 (π.χ. PZL P.7 ή P 11), δίνοντας τη θέση τους στους Γερμανούς ομολόγους τους. Επιπλέον, η πολωνική αεροπορία ήταν αριθμητικά αδύναμη - μπόρεσε να αναπτύξει μόνο 392 επιχειρησιακά αεροσκάφη μάχης στην αρχή της εκστρατείας του Σεπτεμβρίου. Να προστεθεί επίσης ότι στερούνταν επικοινωνίας και επικοινωνίας (ανεπαρκής αριθμός ραδιοφωνικών σταθμών), καθώς επίσης δεν διέθετε σύγχρονα μέσα αναγνώρισης αεροπορικών επιθέσεων. Παρά όλες αυτές τις ελλείψεις, η πολωνική αεροπορία μπόρεσε να προκαλέσει σχετικά μεγάλες απώλειες στο Luftwaffe και, σε αντίθεση με την κοινή γνώμη, δεν συνετρίβη την 1η Σεπτεμβρίου στα αεροδρόμια πεδίου. Αυτή είναι μια τεράστια αξία των Πολωνών πιλότων που -όπως αποδείχτηκε- ήταν καλά εκπαιδευμένοι και δεν ήταν κατώτεροι στις ικανότητές τους από τους Γερμανούς ομολόγους τους. Πολλοί από αυτούς έσπασαν - μετά την ήττα στην εκστρατεία του Σεπτεμβρίου - στη Γαλλία και στη συνέχεια στη Μεγάλη Βρετανία, όπου συμμετείχαν σε πολωνικές μοίρες μαχητικών και βομβαρδιστικών, μεταξύ των οποίων η 303 Μοίρα και τα επιτεύγματά της κατά τη Μάχη της Βρετανίας έγιναν θρυλικά.