Hat 9089 Punic War Gallic Warband

Μετά το τέλος του Πρώτου Πουνικού Πολέμου (264-241 π.Χ.) και την κατάκτηση της Σικελίας και -λίγο αργότερα της Κορσικής και της Σαρδηνίας- το ρωμαϊκό κράτος έστρεψε την προσοχή του στην περιοχή της σημερινής βόρειας Ιταλίας, η οποία εκείνη την εποχή κατοικούνταν από οι Κέλτες. Κατά τη διάρκεια πολλών στρατιωτικών εκστρατειών που διεξήχθησαν την περίοδο από το 240 έως το 220 περίπου π.Χ., η Ρώμη αντιμετώπισε μεγάλες δυσκολίες, αλλά κατάφερε να πάρει τον έλεγχο αυτών των περιοχών - ειδικά την εύφορη πεδιάδα του Πάδου. Ταυτόχρονα, ωστόσο, η περιοχή που καταλήφθηκε ήταν δυνητικά επιρρεπής σε εξέγερση και αποβολή της ρωμαϊκής κυριαρχίας. Αυτό χρησιμοποιήθηκε τέλεια από τον Καρχηδόνιο διοικητή Hannibal Barkas, ο οποίος, αφού διέσχισε τις Άλπεις το 218-217 π.Χ., στρατολόγησε στρατιώτες από τους Κέλτες που ζούσαν σε αυτές τις περιοχές για τον στρατό του. Αυτοί οι πολεμιστές ήταν κυρίως ελαφρύ πεζικό, συχνά εξοπλισμένοι με ξύλινες, ορθογώνιες ασπίδες, ξίφη και δόρατα ή ακόντια. Από τον ίδιο τον Αννίβα, οι Κέλτες αντιμετωπίζονταν συχνά ως «τροφή των κανονιών», αλλά παρόλα αυτά ήταν ένα πολύ σημαντικό στοιχείο του στρατού του. Υποτίθεται ότι στις Κάννες το 216 π.Χ. αποτελούσαν ίσως και το 30% περίπου του στρατού του. Έπαιξαν επίσης σημαντικό ρόλο στις καρχηδονιακές επιτυχίες στη λίμνη Trasimeno (217 π.Χ.) και στις Κάννες (216 π.Χ.).