Stalingrad 3573 Res Army Officer

Το Σοβιετικό σώμα αξιωματικών άρχισε να σχηματίζεται κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου στη Ρωσία που ξέσπασε μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση το 1917. Μετά το οριστικό τέλος του στο τέλος του 1922/1923 (αν και οι κύριες δραστηριότητες έληξαν ήδη το 1919), καθώς και μετά την ήττα στον πόλεμο με την Πολωνία (η Ειρήνη της Ρίγας - 1921), σιγά σιγά εξήχθησαν συμπεράσματα από αυτές οι ένοπλες συγκρούσεις, οι οποίες επηρέασαν τη μορφή του Σοβιετικού σώματος αξιωματικών και τις θεωρητικές και στρατιωτικές του απόψεις. Αυτή η διαδικασία επιταχύνθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 20 και 30 του εικοστού αιώνα, όταν στην ΕΣΣΔ εμφανίστηκε η θεωρία του λεγόμενου βαθιά λειτουργία, και τα έργα τους δημοσιεύτηκαν από τον Tukhachevsky ή λιγότερο γνωστούς, αλλά πολύ σημαντικούς για την ανάπτυξη της σοβιετικής στρατιωτικής σκέψης, Triandafilov και Isserson. Ωστόσο, στα μέσα της δεκαετίας του 1930, το Σοβιετικό σώμα αξιωματικών αποδεκατίστηκε κατά τη διάρκεια των σταλινικών εκκαθαρίσεων, κάτι που ήταν κακό για τον επαγγελματισμό του, και ίσως ακόμη περισσότερο για την ανεξάρτητη σκέψη μεμονωμένων αξιωματικών. Το γεγονός αυτό δεν άλλαξε με την εισαγωγή του επαγγελματικού σώματος αξιωματικών το 1935. Ως αποτέλεσμα αυτών των εκκαθαρίσεων, υψηλές θέσεις διοίκησης δόθηκαν σε αξιωματικούς με ανεπαρκή προετοιμασία, σημαντική έλλειψη θεωρητικών γνώσεων, αλλά απόλυτα πιστούς στον μηχανισμό του κομμουνιστικού κράτους. Επιπλέον, στο γύρισμα των δεκαετιών του 1930 και του 1940, ο Κόκκινος Στρατός υπέστη εντατική ποσοτική ανάπτυξη και γενικά υπέφερε από σημαντικές ελλείψεις στο σώμα αξιωματικών. Οι ελλείψεις από την άποψη αυτή υπογραμμίστηκαν ήδη από τον Χειμερινό Πόλεμο με τη Φινλανδία (1939-1940) και ακούστηκαν πλήρως στην πρώτη περίοδο του πολέμου με τη Γερμανία, ιδιαίτερα την περίοδο 1941-1942. Ακόμη και η πρώτη μεγάλη νίκη σε αυτόν τον πόλεμο (η αντεπίθεση από τη Μόσχα το 1941) επιτεύχθηκε περισσότερο χάρη στην εξάντληση του εχθρού και τις καιρικές συνθήκες παρά χάρη στα διοικητικά ταλέντα του Ζούκοφ. Με την πάροδο του χρόνου, ωστόσο, με το κόστος ενός τεράστιου φόρου τιμής αίματος, το Σοβιετικό σώμα αξιωματικών επαγγελματίστηκε και ήταν σε θέση να πραγματοποιεί πραγματικά μεγάλης κλίμακας χερσαίες επιχειρήσεις όλο και πιο επιδέξια. Ένα παράδειγμα είναι η επιχείρηση Bagration το 1944. Επίσης, τέτοιοι στρατηγοί και στρατάρχες όπως ο Rokossovsky, ο Konev και ο Batov αποδείχτηκαν ίσοι αντίπαλοι των Γερμανών διοικητών. Επιπλέον - ειδικά ο πρώτος μπορεί να λογιστεί ως ένας από τους καλύτερους διοικητές του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.