Ο Bernard Law Montgomery, 1ος Viscount Montgomery of Alamein γεννήθηκε τον Νοέμβριο του 1887 και πέθανε τον Μάρτιο του 1976. Ήταν Βρετανός στρατάρχης και ένας από τους καλύτερους διοικητές της Βρετανικής Αυτοκρατορίας κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο Bernard Law Montgomery ολοκλήρωσε τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση στο St. Paul's School, και έλαβε θεωρητική στρατιωτική εκπαίδευση στη Στρατιωτική Ακαδημία στο Sandhurst, την οποία αποφοίτησε το 1908 σε ηλικία 21 ετών. Η στρατιωτική θητεία ξεκίνησε με αποστολή στο 1ο Βασιλικό Σύνταγμα Πεζικού και αποστολή στην Ινδία. Ο Μπέρναρντ Λο Μοντγκόμερι συμμετείχε πολύ ενεργά στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο: πολέμησε στο Υπρ και στο Μπέιλ το 1914, όπου τραυματίστηκε βαριά. Για αυτές τις μάχες του απονεμήθηκε το παράσημο της Διακεκριμένης Υπηρεσίας. Το 1916, πολέμησε στο Somme ως αξιωματικός του επιτελείου. Τον Ιούλιο του 1918 διορίστηκε αντισυνταγματάρχης και επιτελάρχης της 47ης Μεραρχίας Πεζικού. Επίσης, υπηρέτησε ενεργά στον Βρετανικό Στρατό στον Μεσοπόλεμο, παίρνοντας τον βαθμό του ταξίαρχου. Ξεκίνησε τις δραστηριότητές του στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο με τη γαλλική εκστρατεία το 1940, ως διοικητής του 2ου Σώματος BEF (British Expeditionary Force). Είχε κερδίσει την πίστη του στην υποχώρηση από τη Δουνκέρκη. Πέρασε τα έτη 1940-1942 στις Βρετανικές Νήσους. Το 1942, διορίστηκε στη Βόρεια Αφρική, όπου του δόθηκε η διοίκηση της 8ης Στρατιάς. Διοικώντας αυτές τις δυνάμεις, αρχικά ανέστειλε τη γερμανική προέλαση στο Alam El-Halfa και αργότερα νίκησε τις δυνάμεις του Άξονα στη μάχη του El-Alamein, επιτυγχάνοντας τη μεγαλύτερη και πιο διάσημη νίκη του. Αργότερα διοικούσε την 8η Στρατιά κατά τη διάρκεια των μαχών στη Βόρεια Αφρική, κατά τις αποβάσεις στη Σικελία και στη νότια Ιταλία το 1943. Ήταν ένας από τους υψηλόβαθμους αξιωματικούς των Συμμάχων που σχεδίασαν και εφάρμοσαν το σχέδιο απόβασης στη Νορμανδία τον Ιούνιο του 1944. Μετά την απόβαση, οι δυνάμεις του πολέμησαν στην περιοχή της Καέν όπου τελικά κέρδισε παρά τις πολυάριθμες τακτικές ήττες. Αργότερα (Σεπτέμβριος 1944) επέβλεψε την ανεπιτυχή επιχείρηση Market-Garden. Μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο κατείχε σημαντικές θέσεις στη δομή του βρετανικού στρατού και αργότερα και στο ΝΑΤΟ. Τελείωσε τη στρατιωτική του σταδιοδρομία το 1958.
Ουίνστον Τσόρτσιλ (πλήρες όνομα: Ο Winston Leonard Spencer Churchill) γεννήθηκε τον Νοέμβριο του 1874 και πέθανε τον Ιανουάριο του 1965. Ήταν Βρετανός πολιτικός, πολιτικός και δύο φορές πρωθυπουργός της Αυτού Μεγαλειότητας. Θεωρείται ευρέως ως ένας από τους μεγαλύτερους Βρετανούς πολιτικούς σε όλη την ιστορία της χώρας. Είναι επίσης νικητής του Νόμπελ Λογοτεχνίας. Ο Ουίνστον Τσόρτσιλ ήταν στρατιώτης και πολεμικός ανταποκριτής στα νιάτα του. Οι αφηγήσεις του για τον Δεύτερο Πόλεμο των Μπόερς του έφεραν σημαντική δημοσιότητα και αναγνώριση στο Ηνωμένο Βασίλειο. Πολύ γρήγορα, συνεχίζοντας τις οικογενειακές του παραδόσεις, μπήκε στην πολιτική ζωή. Αρχικά, εντάχθηκε στο Κόμμα των Τόρις, αλλά το 1904 εντάχθηκε στο Κόμμα των Φιλελευθέρων (Whigs). Αξίζει πάντως να προστεθεί ότι μετά από αρκετό καιρό επέστρεψε στους κόλπους του Βρετανικού Συντηρητικού Κόμματος. Στο ξέσπασμα του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, εκτέλεσε το τιμητικό και σημαντικό λειτούργημα του Πρώτου Άρχοντα του Ναυαρχείου. Ήταν επίσης ο εμπνευστής της επιχείρησης στην Καλλίπολη το 1915, η αποτυχία της οποίας επιβράδυνε για κάποιο διάστημα την πολιτική καριέρα του Ουίνστον Τσόρτσιλ. Ωστόσο, τη δεκαετία του 1920, επέστρεψε στην κατοχή σημαντικών αξιωμάτων στο κράτος. Μόλις το 1929 είδε μια αξιοσημείωτη επιβράδυνση στην πολιτική του καριέρα και πολλοί πίστευαν ότι ο Ουίνστον Τσόρτσιλ είχε τελειώσει ως πολιτικός. Ωστόσο, το 1940 έγινε πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας, μένοντας στην ιστορία ως αυτός που οδήγησε τη χώρα του στη νίκη στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και που υποκίνησε τους Βρετανούς να αντισταθούν στο Τρίτο Ράιχ στη Μάχη της Βρετανίας το καλοκαίρι του 1940. Πολλές από τις ομιλίες ή τις δηλώσεις του έχουν μείνει στο μύθο, όπως η δήλωση για τα αιωρόπτερα που μάχονταν πάνω από τα νησιά το 1940: «Ποτέ στην ιστορία των ανθρώπινων συγκρούσεων, τόσοι πολλοί, δεν χρωστούσαν τόσα πολλά, τόσο λίγα!». Εντάχθηκε στον Μεγάλο Συνασπισμό, που δημιουργήθηκε από τις ΗΠΑ και την ΕΣΣΔ, αλλά ήταν πολύ ψύχραιμος και νηφάλιος στην εκτίμηση του για τον Ιωσήφ Στάλιν και τη Σοβιετική Ένωση. Αξίζει να προστεθεί ότι το 1945 έχασε τις βουλευτικές εκλογές και παραιτήθηκε από την πρωθυπουργία υπέρ του αρχηγού του Εργατικού Κόμματος, Κλέμεντ Άτλε. Ένα χρόνο αργότερα, έκανε την περίφημη ομιλία του στο Fulton σχετικά με το «σιδηρά παραπέτασμα που έπεσε σε όλη την ήπειρό μας». Τα έτη 1951-1955 ήταν για άλλη μια φορά πρωθυπουργός. Πέθανε στις 24 Ιανουαρίου 1965 και η κηδεία του έγινε με όλες τις κρατικές τιμές.