Zvezda 8026 Russian Cuirassiers 1812-1814

Ο ρωσικός στρατός στα τέλη του 18ου αιώνα ήταν πιθανώς ο μεγαλύτερος και αναμφισβήτητα ένας από τους ισχυρότερους στρατούς στην Ευρώπη. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας της Αικατερίνης Β' της Μεγάλης (1762-1796), κέρδισε πολλές σημαντικές νίκες κατά τη διάρκεια των πολέμων με την Τουρκία, κέρδισε τον πόλεμο με την Πολωνία το 1792 και συνέβαλε καθοριστικά στην καταστολή της εξέγερσης Kościuszko το 1794. Επίσης στην πορεία των πολέμων με την επαναστατική Γαλλία (1792-1799), δεν έδειξε τη λάθος πλευρά της. Ωστόσο, οι ήττες στο Austerlitz (1805) και στο Iława Pruska και ιδιαίτερα στο Fridland (1807) επέβαλαν αλλαγές στον ρωσικό στρατό, οι οποίοι επηρέασαν και το ιππικό του, συμπεριλαμβανομένων των κυρασιωτών. Οι κουρτίνες στον ρωσικό στρατό, όπως και σε οποιονδήποτε άλλο στρατό στην Ευρώπη εκείνη την εποχή, θεωρήθηκαν ως βαρύ ιππικό, σχεδιασμένο να εκτελεί φορτίσεις στο πεδίο της μάχης. Ήταν επίσης ένα είδος ελίτ του ρωσικού ιππικού. Για το λόγο αυτό, τους ανατέθηκαν στρατιώτες πολύ καλής φυσικής κατάστασης, ψηλοί, που ήταν καβαλημένοι σε μεγάλα άλογα με 150-160 περίπου εκατοστά στο ακρώμιο. Το 1805, υπήρχαν μόνο 8 συντάγματα cuirassier στο ρωσικό στρατό, στις αρχές του 1812 - 10 (έναντι 37 συντάξεων δραγουμάνων), και ένα χρόνο αργότερα - ο αριθμός αυτός αυξήθηκε σε 12 συντάγματα. Η βασική τακτική μονάδα των Ρώσων κουιρασιέ ήταν μια μοίρα και 5 μοίρες σχημάτισαν σύνταγμα. Ο κύριος οπλισμός των Ρώσων μαχαιριών ήταν ένα πλατύ σπαθί, το οποίο αντικαταστάθηκε με ένα σπαθί, το οποίο, ωστόσο, ήταν πολύ μακρύ (97 cm) και διατήρησε πολλές από τις μαχητικές ιδιότητες του σπαθιού. Ως πρόσθετο όπλο, ο κουιρασιέ είχε δύο πιστόλια σε παλαιότερα και - συχνά - ένα τουφέκι ιππικού. Μονάδες Ρώσων κουϊρασιέρων διακρίθηκαν στις μάχες του Μποροντίνο (1812) και της Λειψίας (1813).