Zvezda 8020 Russian grenadiers 1812-1814

Ο ρωσικός στρατός στα τέλη του 18ου αιώνα ήταν πιθανώς ο μεγαλύτερος και αναμφισβήτητα ένας από τους ισχυρότερους στρατούς στην Ευρώπη. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας της Αικατερίνης Β' της Μεγάλης (1762-1796), κέρδισε πολλές σημαντικές νίκες κατά τη διάρκεια των πολέμων με την Τουρκία, κέρδισε τον πόλεμο με την Πολωνία το 1792 και συνέβαλε καθοριστικά στην καταστολή της εξέγερσης Kościuszko το 1794. Επίσης στην πορεία των πολέμων με την επαναστατική Γαλλία (1792-1799), δεν έδειξε τη λάθος πλευρά της. Ωστόσο, οι ήττες στο Austerlitz (1805) και στο Iława Pruska και ειδικά στο Fridland (1807) επέβαλαν αλλαγές στον ρωσικό στρατό, που επηρέασαν επίσης το πεζικό του, συμπεριλαμβανομένων των μονάδων γρεναδιέρων. Λίγο πριν από τη μάχη του Άουστερλιτς, υπήρχαν 13 συντάγματα γρεναδιέρων στον ρωσικό στρατό και παρά τις απώλειες στην εκστρατεία 1805-1807, το 1810 ο αριθμός αυτός αυξήθηκε σε 14 συντάγματα. Αυτός ο αριθμός συνεχίστηκε μέχρι το τέλος των Ναπολεόντειων Πολέμων. Το 1811 άλλαξε και η οργάνωσή τους. Το σύνταγμα γρεναδιέρων αποτελούνταν από 3 τάγματα: δύο τάγματα πεδίου και ένα «εφεδρικό» ή πίσω τάγμα. Μέχρι το 1810, ένα μόνο τάγμα αποτελούνταν από τέσσερις λόχους, ο καθένας από αυτούς - δύο διμοιρίες. Αξίζει να προστεθεί ότι ο οπλισμός των Ρώσων γρεναδιέρων δεν ήταν ομοιόμορφος εκείνη την εποχή και συχνά κατασκευαζόταν από το μουσκέτο πυρόλιθου του 1805 ή το μοντέλο εγχώριας παραγωγής 1808. Ως αξιοπερίεργο, μπορεί να αναφερθεί ότι κατά την εκστρατεία του 1805, οι Ρώσοι γρεναδιέροι δεν φορούσαν Bermycas, αλλά shaka με ψηλά και συγκεκριμένα κιτ. Κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του 1812, το shako ήταν ακόμα το κάλυμμα κεφαλής τους, αλλά είχε ήδη ένα παραδοσιακό κιτ.