Στρατιωτική Πολεμική Αεροπορία (στα λατινικά, ρωσικά: Wojenno-Wozdusznyje Si³y, συντομογραφία VVS ή WWS) είναι ένας από τους τύπους σοβιετικών ενόπλων δυνάμεων που εμφανίστηκαν λίγο μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση του 1917. Η εντατική ανάπτυξη της σοβιετικής στρατιωτικής αεροπορίας έλαβε χώρα από τις αρχές της δεκαετίας του 1930, όταν διευρύνθηκε αυτός ο τύπος στρατιωτικής δύναμης, αλλά και εισήχθησαν νέοι τύποι αεροσκαφών, όπως μαχητικά I-15 ή I-16 ή βομβαρδιστικά όπως το SB. -2 ή DB- 3. Αξίζει να προστεθεί ότι ορισμένοι από αυτούς τους τύπους αεροσκαφών, που χρησιμοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια του Ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου (1936-1939), δεν ήταν σημαντικά κατώτεροι από τα αντίστοιχα ιταλικά ή γερμανικά στην αρχική του περίοδο. Ωστόσο, η εμφάνιση μηχανών όπως το Me-109 και το He-111 άλλαξε αυτή την κατάσταση. Μπορεί να υποτεθεί ότι η εισαγωγή νέων αεροσκαφών στο VVS επιταχύνθηκε έμμεσα το 1939-1941 - ειδικά μαχητικά μηχανήματα όπως το Yak-1 ή το LaGG-3. Ωστόσο, στην αρχική περίοδο του πολέμου με τη Γερμανία (1941-1945), η σοβιετική αεροπορία υπέστη τεράστιες απώλειες. Μπορούν να εξηγηθούν από τις ελλείψεις του καλά εκπαιδευμένου στελέχους αξιωματικών (ο απόηχος των σταλινικών εκκαθαρίσεων της δεκαετίας του 1930), την κατώτερη ατομική εκπαίδευση των Σοβιετικών πιλότων σε σύγκριση με τους Γερμανούς αντιπάλους τους ή τις κατώτερες τακτικές που χρησιμοποιούσαν οι Σοβιετικοί πιλότοι. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, αυτές οι ελλείψεις καλύφθηκαν σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό και η σοβιετική αεροπορία τροφοδοτήθηκε από νέους (καλούς ή πολύ καλούς) τύπους αεροσκαφών, για να αντικαταστήσει ολόκληρη την οικογένεια αεροπλάνων Yakovlev. : Yak-3, Yak-7 ή Yak-9. Τα επιτεύγματα της σοβιετικής αεροπορικής βιομηχανίας δεν ήταν επίσης στην παρέλαση, η οποία από τον Ιούνιο του 1941 έως τον Μάιο του 1945 παρήγαγε περίπου 157 χιλιάδες. μηχανές! Αξίζει να προστεθεί ότι η WWS ήταν η μόνη αεροπορία στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο που εισήγαγε ένα πρόγραμμα εκπαίδευσης γυναικών για υπηρεσία αεροπορικών εταιρειών ως πιλότοι μαχητικών και βομβαρδιστικών. Τα αποτελέσματα αυτού του προγράμματος ήταν, για παράδειγμα, τα επιτεύγματα της Lidia Litwiak ή της Jekaterina Butanowa.
Κατά τη διάρκεια του πολέμου με το Τρίτο Ράιχ, η Σοβιετική Αεροπορία, δηλαδή η Στρατιωτική Αεροπορία (στα λατινικά, ρωσικά: Wojenno-Wozdusznyje Si³y, συντομογραφία VVS ή WWS), έχουν διανύσει τεράστιες απώλειες στη σύγκρουση με τη Luftwaffe το 1941 έως τις πτήσεις επίθεσης πάνω από το Βερολίνο το 1945. Αναμφίβολα, συνέβαλαν σε αυτό τα επιτεύγματα της σοβιετικής αεροπορικής βιομηχανίας, η οποία από τον Ιούνιο του 1941 έως τον Μάιο του 1945 παρήγαγε περίπου 157 χιλιάδες. μηχανές! Όπως και η εισαγωγή νέων (καλών ή πολύ καλών) τύπων αεροσκαφών στη γραμμή την περίοδο 1941-1945, για να αντικαταστήσουν ολόκληρη την οικογένεια αεροπλάνων Yakovlev: Yak-3, Yak-7 ή Yak-9. Ωστόσο, η επίγεια εξυπηρέτηση αυτών των μηχανών και η ευρέως κατανοητή επίγεια εξυπηρέτηση, σε σύγκριση με τη γερμανική ή ιδιαίτερα την αμερικανική αεροπορία, ήταν συχνά ακόμη και πρωτόγονη. Πρώτα απ 'όλα, χρησιμοποιήθηκαν όλα τα είδη προηγμένων εργαλείων πλοήγησης, ειδικά ραντάρ, σε πολύ μικρότερη κλίμακα, γεγονός που μεταφράστηκε σε επικοινωνία και ανίχνευση εχθρικών αεροπορικών σχηματισμών. Παρεμπιπτόντως, μπορεί να προστεθεί ότι τα ραντάρ που βρίσκονταν στο WWS συχνά παραδίδονταν ως μέρος του προγράμματος Lend-and-Lease από τις ΗΠΑ ή τη Μεγάλη Βρετανία. Δεύτερον, χρησιμοποιήθηκαν όλα τα είδη τεχνικών συσκευών για την επιτάχυνση και τη διευκόλυνση του έργου των πληρωμάτων εδάφους σε σχετικά μικρή κλίμακα. Κατά τα έτη 1941-1942, λόγω των μεγάλων απωλειών στην αρχική περίοδο του πολέμου, υπήρξε επίσης έλλειψη εξειδικευμένων οχημάτων (π.χ. κινητά άρματα μάχης), γεγονός που δυσχέραινε και την επίγεια εξυπηρέτηση.