Η RAF (πλήρη αγγλική ονομασία: Royal Air Force) είναι η Βρετανική Αεροπορία που άρχισε να φέρει αυτό το όνομα τον Απρίλιο του 1918. Προηγουμένως, ήταν γνωστό ως Βασιλικό Ιπτάμενο Σώμα. Από τον Απρίλιο του 1918 έγιναν επίσης ανεξάρτητη αεροπορία, όχι υπό τη διοίκηση του στρατού ή του ναυτικού. Για ένα μεγάλο μέρος της περιόδου του Μεσοπολέμου, η RAF δεν συμμετείχε σε καμία μεγάλη στρατιωτική σύγκρουση, αφορούσε κυρίως εργασίες επικοινωνίας και μεταφορών. Ωστόσο, ενόψει της αυξανόμενης απειλής από τη ναζιστική Γερμανία, το 1936 η RAF αναδιοργανώθηκε, χωρίζοντας τρεις εντολές εντός της: παράκτια άμυνα, μαχητικό και βομβαρδισμό. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1930 ξεκίνησε η διαδικασία υλοποίησης νέων τύπων αεροσκαφών, όπως το Hawker Hurricane (πρωτότυπο πτήσης το 1935) ή το Supermarine Spitfire (πρωτότυπο πτήσης το 1936). Η διαδικασία κατασκευής ενός δικτύου ραντάρ στην Αγγλία και τη Σκωτία, που αργότερα ονομάστηκε Chain Home, ξεκίνησε και συνεχίστηκε με σημαντική επιτυχία. Οι μοίρες της RAF συμμετείχαν σε πολεμικές επιχειρήσεις από την αρχή του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και η μεγαλύτερη επιτυχία της βρετανικής Πολεμικής Αεροπορίας είναι η νίκη στη Μάχη της Βρετανίας (1940), που επιτεύχθηκε παρά την αριθμητική υπεροχή από τη γερμανική πλευρά και με την υποστήριξη πιλότων από πολλές χώρες - σε αυτές από την Πολωνία. Αξίζει να προστεθεί ότι στην πορεία αυτών των αγώνων η κυνηγετική τακτική υποβλήθηκε σε μια βαθιά μεταρρύθμιση. Η RAF συνέβαλε επίσης πολύ στην αεράμυνα της Μάλτας ενάντια στις ιταλικές και γερμανικές αεροπορικές δυνάμεις. Συμμετείχε επίσης σε σχεδόν κάθε μεγάλη βρετανική χερσαία επίθεση από το 1942 έως το 1945. Ανεξάρτητα, και αργότερα μαζί με αμερικανικά βομβαρδιστικά, πραγματοποίησε τον στρατηγικό βομβαρδισμό της Γερμανίας. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η RAF κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου αποδείχθηκε μια από τις ισχυρότερες αεροπορικές δυνάμεις κατά τη διάρκεια αυτής της σύγκρουσης.
Το Supermarine Spitfire είναι ίσως το πιο διάσημο βρετανικό μαχητικό από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ήταν ένα εξ ολοκλήρου μεταλλικό μηχάνημα με διαμόρφωση χαμηλής πτέρυγας, χαρακτηριστικά ελλειπτικά φτερά, κλασική ουρά και ανασυρόμενο σύστημα προσγείωσης. Η πρωτότυπη πτήση πραγματοποιήθηκε στις 5 Μαρτίου 1936. Το Spitfire αποδείχθηκε ότι ήταν το βασικό στοιχείο του πολέμου της RAF, το οποίο συνέχισε να τα πηγαίνει καλά μετά τον πόλεμο, παραμένοντας στην παραγωγή για 10 χρόνια. Η ιστορία του Spitfire ξεκίνησε στο γραφείο σχεδίασης του RJ Mitchell, του επικεφαλής σχεδιαστή της Supermarine. Τα πρώτα μηχανήματα πήγαν στις μονάδες της RAF το 1938, αλλά όταν ξεκίνησε η Μάχη της Βρετανίας το καλοκαίρι του 1940, υπήρχαν ήδη 19 μοίρες σύγχρονων μαχητικών στα αεροδρόμια - μαζί με τους λίγο παλαιότερους Hurricanes των νησιών, αμύνονταν 600 αεροσκάφη. Με την επέκταση των εχθροπραξιών, το Spitfire εξυπηρέτησε οπουδήποτε η RAF επιχειρούσε στην Άπω Ανατολή, τη Βόρεια Αφρική και την Ιταλία, κατά την απόβαση στη Νορμανδία και τις μάχες στη Γαλλία και τελικά κατά τη διάρκεια της επιχείρησης στη Γερμανία το 1945. Για πολλούς Βρετανούς έγινε σύμβολο νίκης στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Αυτό το υπέροχο μηχάνημα έχει τουλάχιστον μια ντουζίνα εκδόσεις παραγωγής. Τα σημαντικότερα από αυτά είναι, μεταξύ άλλων το πρώτο Spitfire Mk.I μαζικής παραγωγής με κινητήρα Rolls-Royce Merlin II 1030 ίππων. Ήταν πάνω από όλα αυτό το μηχάνημα που συνέβαλε τόσο εξαιρετική στη Μάχη της Βρετανίας. Πολλές εκδόσεις αυτού του μοντέλου έχουν αναπτυχθεί, μεταξύ των οποίων PR Mk IA (έκδοση αναγνώρισης) ή PR.IG (έκδοση ένοπλης αναγνώρισης). Μια άλλη ενδιαφέρουσα έκδοση ήταν το Spitfire Mk.V με κινητήρα Rolls-Royce Merlin 45 με 1440HP. Αργότερα, συναρμολογήθηκαν και κινητήρες Merlin 50. Η σειριακή παραγωγή αυτής της έκδοσης ξεκίνησε το 1941 και ήταν η απάντηση της RAF στην εμφάνιση του Messerschmitt Bf-109F. Μια άλλη πολύ επιτυχημένη έκδοση είναι το Spitfire Mk.IX, που τροφοδοτείται από κινητήρα Merlin 61 με έλικα 4 λεπίδων. Δημιουργήθηκε ως αντίπαλος του Focke-Wulf Fw-190 και τέθηκε σε παραγωγή στα τέλη του 1941. Αυτή η έκδοση τροποποιήθηκε πολλές φορές και, για παράδειγμα, το 1944 απέκτησε ένα νέο γυροσκόπιο, ένα διευρυμένο πηδάλιο ή ένα διαφορετικό σύστημα πτερυγίων. Μια άλλη σημαντική έκδοση είναι το Spitfire Mk.XIV με κινητήρα Rolls-Royce Griffon 61 και έλικα με πέντε λεπίδες. Η σειριακή παραγωγή ξεκίνησε τον Οκτώβριο του 1943. Μία από τις τελευταίες σειρές που παράγονται ήταν η έκδοση Mk.21. Αυτή η έκδοση είχε κινητήρα Griffon 61, ισχυρά ενισχυμένη δομή και περίβλημα, τα φτερά επεκτάθηκαν, αυξάνοντας την επιφάνεια πτήσης τους. Η μαζική παραγωγή ξεκίνησε τον Μάρτιο του 1945. Τεχνικά στοιχεία (έκδοση Mk.XIV): μήκος: 9,14 m, άνοιγμα φτερών: 11,23 m, ύψος: 3,05 m, μέγιστη ταχύτητα: 717 km/h, ρυθμός ανάβασης: 18,5 m/s, πρακτική οροφή: 13.200 m, μέγιστη εμβέλεια: 1815 km, οπλισμός: σταθερός - 4 πολυβόλα των 7,7 mm και 2 κανόνια Hispano Mk II των 20 mm, αναρτημένα - έως 225 κιλά βομβών.
Η RAF (πλήρη αγγλική ονομασία: Royal Air Force) είναι η Βρετανική Αεροπορία που άρχισε να φέρει αυτό το όνομα τον Απρίλιο του 1918. Προηγουμένως, ήταν γνωστό ως Βασιλικό Ιπτάμενο Σώμα. Από τον Απρίλιο του 1918 έγιναν επίσης ανεξάρτητη αεροπορία, όχι υπό τη διοίκηση του στρατού ή του ναυτικού. Αξίζει να προστεθεί ότι στο τέλος του Μεγάλου Πολέμου, η RAF είχε περίπου 4.000 άτομα. πιλότοι και περίπου 115 χιλιάδες. άτομα του προσωπικού εδάφους. Στο Μεσοπόλεμο ο αριθμός του μειώθηκε σημαντικά και η συμμετοχή τους ακόμη και σε τοπικές ένοπλες συγκρούσεις ήταν σχετικά μικρή. Ωστόσο, μπροστά στον επερχόμενο πόλεμο το 1936, η RAF αναδιοργανώθηκε, χωρίζοντας τρεις διοικήσεις εντός της: Παράκτια άμυνα (ang. Διοίκηση Ακτών) , κυνήγι Διοίκηση Μαχητών ) και Διοίκηση Βομβαρδιστικών. Αναπτύχθηκε επίσης η κατασκευή ενός δικτύου ραντάρ που ονομάζεται Chain Home, το οποίο παρείχε ανεκτίμητες υπηρεσίες κατά τη Μάχη της Βρετανίας το 1940. Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ο αριθμός του προσωπικού της RAF αυξήθηκε σταθερά, φτάνοντας στο αποκορύφωμά του το 1944, πάνω από 1,1 εκατομμύρια! Φυσικά μεγάλο μέρος τους ήταν στρατεύσιμοι με κατάλληλη εκπαίδευση. Η οργανωτική δομή της RAF άλλαξε επίσης - ένα παράδειγμα είναι το τμήμα Διοίκηση Μαχητών στα τέλη του 1943 στην Αεράμυνα Μεγάλη Βρετανία (δυνάμεις αφιερωμένες στην άμυνα των Βρετανικών Νήσων) και 2 Τακτική Πολεμική Αεροπορία (δυνάμεις αφιερωμένες στην υποστήριξη των χερσαίων δυνάμεων).
Τα προϊόντα ICM καλύπτονται από εγγύηση εφ' όρου ζωής και άμεση εξυπηρέτηση του κατασκευαστή.
Ακόμα κι αν καταστρέψετε μόνοι σας το αντικείμενο, μπορείτε να υποβάλετε αίτημα για να λάβετε ένα νέο!
Απλώς συμπληρώστε τη φόρμα που είναι διαθέσιμη στην ακόλουθη διεύθυνση:
https://icm.com.ua/contacts/