Bronco ZB48003 T17E1 Staghound Mk.I/Canadian 60lb Rocket Launch Version

Το Staghound T17 είναι ένα βαρύ, τροχοφόρο θωρακισμένο αυτοκίνητο από την αμερικανική περίοδο του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου. Τα πρώτα πρωτότυπα αυτού του αυτοκινήτου κατασκευάστηκαν το 1942 και η σειριακή παραγωγή του οχήματος πραγματοποιήθηκε το 1942-1944. Υποτίθεται ότι κατά τη διάρκεια του έργου κατασκευάστηκαν περίπου 3.000 οχήματα αυτού του τύπου. Η κίνηση παρέχεται από δύο κινητήρες Hercules JXD ή το GMC 270 με 110 ίππους και 97 ίππους αντίστοιχα. Το αυτοκίνητο είχε μήκος 5,48 μέτρα και πλάτος 2,79 μέτρα. Η αυτονομία λειτουργίας του οχήματος ήταν περίπου 750-800 χιλιόμετρα. Στην έκδοση Mark I, ο κύριος οπλισμός ήταν ένα μονό πυροβόλο των 37 χιλιοστών και ο δευτερεύων οπλισμός ήταν 2-3 πολυβόλα των 7,62 χιλιοστών.

Το Staghound T17 αναπτύχθηκε για τον αμερικανικό στρατό από τη Chevrolet ως ένα νέο βαρύ θωρακισμένο αυτοκίνητο. Ωστόσο, με την πάροδο του χρόνου, οι αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις αποσύρθηκαν από την παραγγελία και το αυτοκίνητο (με την ονομασία Staghound T17E1) χρησιμοποιήθηκε κυρίως από τον Βρετανικό Στρατό ως μέρος του προγράμματος Lend and Lease. Κατά τη διάρκεια της παραγωγής στις Ηνωμένες Πολιτείες, δημιουργήθηκαν διάφορες εκδόσεις αυτού του οχήματος, όπως: Mark I (βασική έκδοση οπλισμένη με πυροβόλο 37 mm), Mark II (έκδοση που χρησιμεύει ως όχημα υποστήριξης οπλισμένο με πυροβόλο 76,2 mm). mm) ή Mark III (όχημα με πυργίσκο Crusader και πυροβόλο 57 mm). Αυτοκίνητα αυτού του τύπου χρησιμοποιήθηκαν κυρίως στην τελευταία περίοδο της εκστρατείας στη Βόρεια Αφρική, τη Μέση Ανατολή και την Απέννινα, αλλά σε μικρότερο βαθμό στη Βορειοδυτική Ευρώπη την περίοδο 1944-1945. Αυτοκίνητα αυτού του τύπου χρησιμοποιήθηκαν στα στρατεύματα της Βρετανικής Κοινοπολιτείας των Εθνών και στις Πολωνικές Ένοπλες Δυνάμεις στη Δύση.