Τα πρώτα άρματα μάχης και μονάδες που αποτελούνταν από αυτά εμφανίστηκαν στον γαλλικό στρατό κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, ως θεραπεία για το αδιέξοδο του πολέμου θέσεων του Δυτικού μετώπου. Είναι ενδιαφέρον, ωστόσο, ότι σε αντίθεση με τη Μεγάλη Βρετανία, η πρωτοβουλία για την κατασκευή τους προήλθε από γαλλικές οικονομικές οντότητες και αμυντικές εταιρείες και όχι από τον γαλλικό στρατό. Από την άλλη πλευρά, μεταξύ των Γάλλων αξιωματικών, υπήρχαν πολλοί υποστηρικτές της εισαγωγής νέων όπλων στη γραμμή, και ο συνταγματάρχης Εστιέν αξίζει ιδιαίτερης έμφασης. Υποτίθεται ότι τα πρώτα άρματα μάχης των γαλλικών ενόπλων δυνάμεων ήταν τα όχι πολύ επιτυχημένα οχήματα Schneider CA1 και από τον Απρίλιο του 1917, ένα άλλο βαρύ άρμα - Saint-Chamond - παραδόθηκε στις μονάδες. Το ίδιο 1917, ένα πραγματικά επαναστατικό όχημα εισήχθη σε υπηρεσία - το ελαφρύ τανκ Renault FT-17, ευρέως αναγνωρισμένο ως το πιο επιτυχημένο τανκ στην κατηγορία του στον Μεγάλο Πόλεμο. Αυτό το όχημα είχε έναν περιστρεφόμενο πυργίσκο με κύριο οπλισμό, ήταν πολύ φθηνότερο στην παραγωγή από το Schneider CA1 ή το Saint-Chamond και ήταν πιο κατάλληλο για να πολεμήσει στην πραγματικότητα του πολέμου των χαρακωμάτων. Αυτά τα τανκς έπαιξαν σπουδαίο ρόλο στις επιθέσεις των Γάλλων και των Συμμάχων στο τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, συνεισφέροντας καθόλου στην ήττα του γερμανικού στρατού.
Την εποχή που ξέσπασε ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος, ο γερμανικός στρατός, όπως και κάθε άλλος ευρωπαϊκός στρατός εκείνης της εποχής, δεν διέθετε άρματα μάχης. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια αυτής της σύγκρουσης, η Γερμανία κατάφερε να ξεπεράσει τη Γαλλία, ιδιαίτερα τη Μεγάλη Βρετανία, η οποία ήδη το 1916 παρουσίασε τα πρώτα τανκς σε μεγάλη κλίμακα στο τέλος της Μάχης του Σομ. Για τον γερμανικό στρατό, η εμφάνιση των αρμάτων μάχης Mark IV ήταν μια μεγάλη έκπληξη, η οποία έγινε καταλύτης για την ανάπτυξη των δικών τους τεθωρακισμένων δυνάμεων. Οδήγησε επίσης στη σχεδίαση του πρώτου γερμανικού τανκ, του A7V, το οποίο είχε πλήρωμα τουλάχιστον 18 ατόμων! Ο γερμανικός στρατός, ωστόσο, εξακολουθούσε να αντιμετωπίζει αυτό το είδος όπλου δευτερεύουσας σημασίας και ταυτόχρονα γνώριζε ότι οι οικονομικές και οικονομικές ευκαιρίες της Γερμανίας δεν επέτρεπαν την παραγωγή αρμάτων μάχης σε μεγάλους αριθμούς. Για το λόγο αυτό χρησιμοποίησε για πρώτη φορά τεθωρακισμένα όπλα σε μεγαλύτερη κλίμακα μόλις στις αρχές του 1918, κατά τη λεγόμενη Επιθέσεις του Λούντεντορφ στο Δυτικό Μέτωπο. Αξίζει να προστεθεί ότι δεν χρησιμοποιήθηκε μόνο το εγγενές A7V στην πορεία του, αλλά και πολλά καταληφθέντα άρματα μάχης - ειδικά βρετανικά.
Το Βρετανικό Σώμα Τάνκ ιδρύθηκε το 1916 ως το Heavy Section Gun Corps, ως μονάδα που αποτελείται από εντελώς νέα οχήματα μάχης, δηλαδή άρματα μάχης. Τον Ιούλιο άλλαξε το όνομά του σε Armored Corps. Η μονάδα χρησιμοποιήθηκε σε μάχη για πρώτη φορά σε μεγαλύτερη κλίμακα κατά τη διάρκεια των μαχών στο Somme στις 15 Σεπτεμβρίου 1916. Ήταν επίσης η πρώτη μεγάλης κλίμακας πολεμική χρήση του τανκ στη στρατιωτική ιστορία. Σε πραγματικά μαζική κλίμακα, η βρετανική διοίκηση το χρησιμοποίησε Σώμα αρμάτων μάχης κατά τη διάρκεια της μάχης του Cambrai το 1917, όταν 476 τανκς μπήκαν στη δράση! Επίσης τον Αύγουστο του 1918, κατά τη Μάχη της Αμιένης, χρησιμοποιήθηκαν τεθωρακισμένες δυνάμεις σε μεγάλη κλίμακα. Αξίζει να προστεθεί ότι το Σώμα Αρμάτων υπηρέτησε κυρίως στο Δυτικό Μέτωπο του Μεγάλου Πολέμου, μόνο μερικά από τα οχήματα αυτής της μονάδας μεταφέρθηκαν στη Μέση Ανατολή στις αρχές του 1917 για να πολεμήσουν εναντίον της Οθωμανικής Τουρκίας. Από τον Νοέμβριο του 1916, η βασική οργανωτική μονάδα του Σώματος ήταν ένα τάγμα αρμάτων μάχης αποτελούμενο από τρεις λόχους. Ένα τάγμα εξυπηρετούσε 32 αξιωματικούς και 374 υπαξιωματικούς και στρατιώτες. Στο τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου ως μέρος του Το Tank Corps εξυπηρέτησε περίπου 22.000 άνδρες.