Το Pz.Kpfw VI (Sd.Kfz.181) Tiger είναι ένα γερμανικό βαρύ τανκ από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ένα από τα πιο διάσημα οχήματα μάχης εκείνης της εποχής. Η διοίκηση του γερμανικού Panzerwaffe είχε την ιδέα να δημιουργήσει ένα βαρύ άρμα από την αρχή του πολέμου, αλλά οι πρώτες προσπάθειες με τη μορφή του αιωνόβιου τανκ Neubaufahrzeuge αποδείχθηκαν ανεπιτυχείς. Το 1939 και το 1940 διεξήχθησαν αναποτελεσματικά, αλλά μετά τη σύγκρουση με τα T-34 και KW-1 στο ανατολικό μέτωπο, οι εργασίες για το νέο βαρύ τανκ επιταχύνθηκαν. Στις 20 Απριλίου 1942, το πρωτότυπο της νέας δεξαμενής, με την ονομασία VK 4501 (H), υποβλήθηκε σε δοκιμές πεδίου παρουσία του Αδόλφου Χίτλερ και τέθηκε σε μαζική παραγωγή λίγο αργότερα. Οι πρώτες εκδόσεις παραγωγής ονομάστηκαν Pz.Kpfw VI Ausf.H1 (αργότερα Ausf.E). Κατά τη διάρκεια της παραγωγής, τα έτη 1942-1945, η δεξαμενή τροποποιήθηκε συστηματικά με, για παράδειγμα, προσθήκη φίλτρων σκόνης Feifell, διαφορετική τοποθέτηση προβολέων, εκσυγχρονισμό οπτικού εξοπλισμού, αλλαγές στον πυργίσκο του διοικητή κ.λπ. από έναν 12κύλινδρο κινητήρα καρμπυρατέρ Maybach HL230 P45 με χωρητικότητα 700 HP. Το άρμα Pz.Kpfw VI, αν και δεν είχε τέτοιο περιγραμμένο μπροστινό κύτος όπως το T-34 ή το Pantera, ήταν ένα βαριά θωρακισμένο όχημα (μετωπική θωράκιση έως 120 mm), οπλισμένο με ένα πολύ αποτελεσματικό πυροβόλο KwK 36 L / 56 88 mm , το οποίο κέρδισε τη φήμη του πιο αποτελεσματικού τανκ του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Ήταν ένα όχημα πολύ καλύτερο από το Συμμαχικό Μ4 ή τον Τσόρτσιλ και το Σοβιετικό T-34/76. Θα μπορούσε επίσης εύκολα να πολεμήσει τα IS-2 ή M-26, ξεπερνώντας τα με την αποτελεσματικότητα του κύριου οπλισμού. Από την άλλη πλευρά, το Pz.Kpfw VI είχε κάποια μειονεκτήματα - πρώτα απ 'όλα, ήταν εξαιρετικά χρονοβόρα στην παραγωγή του και είχε μια πολύ περίπλοκη ανάρτηση. Στην μεταγενέστερη περίοδο του πολέμου, η ποιότητα της πανοπλίας του Τίγρη επιδεινώθηκε επίσης, γεγονός που προέκυψε από την έλλειψη πρόσβασης στα κοιτάσματα μολυβδαινίου από τη γερμανική οικονομία. Παρά αυτά τα μειονεκτήματα, η Τίγρη στα πεδία των μαχών αποδείχθηκε ένα πολύ αποτελεσματικό όπλο. Πολέμησε με επιτυχία στην Τυνησία, στην Αψίδα του Κουρσκ, στη Νορμανδία και στο Ανατολικό Μέτωπο. Τεχνικά στοιχεία: μήκος (με κάννη): 8,45 m, πλάτος: 3,7 m, ύψος: 2,93 m, ισχύς κινητήρα: 700 km, βάρος: 56,9 t, αυτονομία (στο δρόμο): 100 km, μέγιστη ταχύτητα (στο δρόμο) : 38 km/h, οπλισμός: 1 πυροβόλο 88 mm KwK 36 L / 56, 3 πολυβόλα MG 34 των 7,92 mm.
2nd SS Panzer Division Das Reich (Γερ. 2. SS-Panzerdivision "Das Reich" ) ιδρύθηκε το 1934 ως SS-Division Verfügungstruppe να υιοθετήσει το τελικό του όνομα αφού χρησιμοποιήσει διαφορετικά ονόματα (π.χ. SS-Division Reich ή SS-Division Deutschland). Η μεραρχία ξεκίνησε τη μάχη της με τη Δυτική εκστρατεία το καλοκαίρι του 1940. Πολέμησε επίσης στα Βαλκάνια το 1941. Την ίδια χρονιά συμμετείχε επίσης στις επιχειρήσεις Barbarossa και Typhoon, πολεμώντας, μεταξύ άλλων, στη Jelnia και στη Μόσχα. Η μεραρχία έλαβε επίσης μέρος στη μάχη του Χάρκοβο (Φεβρουάριος-Μάρτιος 1943) και στη Μάχη του Κουρσκ τον Ιούλιο του 1943. Μετά από αυτή τη μάχη, μεταφέρθηκε στη Γαλλία για να αναπληρώσει τις απώλειες - τόσο σε ανθρώπους όσο και σε εξοπλισμό. Στη χώρα αυτή παρέμεινε μέχρι το 1944 και τον Ιούνιο του ίδιου έτους πήρε μέρος στις μάχες με τους Συμμάχους στη Νορμανδία. Κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων στη Νορμανδία, υπέστη μεγάλες απώλειες. Αφού αναγεννήσετε τη δύναμή σας, Η 2η SS Panzer Division Das Reich πήρε μέρος στην επίθεση στις Αρδέννες στα τέλη του 1944. Από τις αρχές του 1945 πολέμησε στην Ουγγαρία, όπου παρέμεινε μέχρι τα τέλη Μαρτίου. Η μονάδα καταστράφηκε σχεδόν ολοσχερώς από τον Κόκκινο Στρατό και οι επιζώντες της διέρρηξαν δυτικά και παραδόθηκαν στα αμερικανικά στρατεύματα. Οι στρατιώτες της μεραρχίας διέπραξαν εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά του άμαχου πληθυσμού - ιδιαίτερα τη σφαγή του Oradour-sur-Glane τον Ιούνιο του 1944.