Samolot opracowany w 1940 r. pod kierunkiem A. N. Tupolewa na zlecenie radzieckiego Ministerstwa Obrony i Dowództwa Lotnictwa. Zbudowane trzy prototypy oznaczo symbolem: "103" (ANT-58), "103U" (ANT-59), "103W" poddano próbom i badaniom w okresie od maja 1941 do sierpnia 1942 r. Prototypy byly badane na silnikach rzedowych AM-37 o mo 1030 kW (1400 KM) i na silnikach gwiazdowych ASz-82NW o mocy 1250 kW (1700 KM) z róznymi typami smigiel. Przeszly tez poligonowe próby z zastosowaniem kilku typów zróznicowanego uzbrojenia. Wzorcem dla podjecia seryjnej produkcji zostal prototyp "103W" z silnika gwiazdowymi ASz-82NW. Seryjne samoloty otrzymaly oznaczenie Tu-2. Samoloty pierwszej krótkiej serii informacyjnej wprowadzono w 1942 r. do jednostek lotnictwa bombowego 3 Armii Powietrznej na front Kaliniñski. Tu podjely aktywne dzialania bojowe, w wyniku których wprowadzono na biezaco w serii szereg zmian konstrukcyjnych polepszajacych warunki uzytkowania samolotu na polu walki. Wielkoseryjna produkcje Tu-2S wyposazonych w silniki ASz-82FN o mocy 1361 kW (1850 KM) urochomiono w trzech wytwórniach jeœienia 1943 r. Rozwinieciem tej wersji byl samolot Tu-2 z silnikami ASz-83 o zwiêkszonej mocy do 1400 kW (1900 KM). W 1944 opracowano i skierowano na front takze odmiane szturmowa samolotu Tu-2Sz. Samoloty Tu-2 wszystkich wersji do koñca wojny operowaly na glównych kierunkach dzialañ bojowych Frontu Nadbaltyckiego, Frontu Bialoruskiego, Frontu Ukraiñskiego i nastepnie na Dalekim Wschodzie przeciwko silom japoñskim Armii Kwantuñskiej. Po wojnie samolot byl nadal rozwijany (eksperymentalne Tu-2D, Tu-2DB, Tu-2ACz, Tu-2 RSzR) i produkowany seryjnie w wariancie podstawowym bombowca nurkujacego (Tu-2S), samolotu rozpoznawczego (Tu-2R) i torpedowego (Tu-2T). W latach 1950-1957 samoloty Tu-2 posiadalo równiez polskie lotnictwa bombowe.
Το Tupolev Tu-2 είναι ένα σοβιετικό δικινητήριο επιθετικό αεροσκάφος και μεσαίο βομβαρδιστικό διπλής ουράς από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Το αεροπλάνο αναπτύχθηκε το 1940 υπό τη διεύθυνση του AN Tupolev κατόπιν αιτήματος του Σοβιετικού Υπουργείου Άμυνας και Διοίκησης Αεροπορίας. Τα κατασκευασμένα τρία πρωτότυπα σημάνθηκαν με σύμβολα: "103" (ANT-58), "103U" (ANT-59) και "103W", τα οποία δοκιμάστηκαν και εξετάστηκαν την περίοδο από τον Μάιο του 1941 έως τον Αύγουστο του 1942. Τα πρωτότυπα δοκιμάστηκαν με τους κινητήρες AM-37 1400 ίππων και τους ακτινωτούς κινητήρες ASz-82NW 1700 ίππων και διάφορους τύπους προπέλες. Τα πρωτότυπα έχουν επίσης υποβληθεί σε δοκιμές πεδίου με τη χρήση πολλών τύπων διαφορετικών όπλων. Το πρωτότυπο «103W» με τον ακτινωτό κινητήρα ASz-82NW ήταν το μοντέλο για την έναρξη της μαζικής παραγωγής. Τα σειριακά αεροσκάφη ονομάστηκαν Tu-2. Τα αεροπλάνα της πρώτης σύντομης σειράς πληροφοριών εισήχθησαν το 1942 στις αεροπορικές μονάδες βομβαρδιστικών του 3ου Αεροπορικού Στρατού στο Μέτωπο Καλίνιν. Εδώ, ανέλαβαν ενεργές επιχειρήσεις μάχης, ως αποτέλεσμα των οποίων εισήχθησαν σε συνεχή βάση μια σειρά από σχεδιαστικές αλλαγές, βελτιώνοντας τις συνθήκες χρήσης του αεροσκάφους στο πεδίο της μάχης. Η μαζική παραγωγή του Tu-2S εξοπλισμένου με κινητήρες ASz-82FN χωρητικότητας 1850 HP ξεκίνησε σε τρία εργοστάσια το φθινόπωρο του 1943. Το αεροσκάφος Tu-2 με κινητήρες ASz-83 με αυξημένη ισχύ έως και 1900 HP ήταν μια επέκταση αυτής της έκδοσης. Το 1944, η παραλλαγή επίθεσης του αεροσκάφους Tu-2Sz αναπτύχθηκε επίσης και στάλθηκε στο μέτωπο. Μέχρι το τέλος του πολέμου, αεροπλάνα Tu-2 όλων των εκδόσεων επιχειρούσαν στις κύριες γραμμές μάχης του Μετώπου της Βαλτικής, του Λευκορωσικού Μετώπου, του Ουκρανικού Μετώπου και στη συνέχεια στην Άπω Ανατολή ενάντια στις ιαπωνικές δυνάμεις του Στρατού Kwantung. Μετά τον πόλεμο, το αεροσκάφος εξακολουθούσε να αναπτύσσεται (πειραματικό Tu-2D, Tu-2DB, Tu-2ACz, Tu-2 RSzR) και να παράγεται μαζικά στη βασική παραλλαγή ενός καταδυτικού βομβαρδιστικού (Tu-2S), αεροσκάφους αναγνώρισης ( Tu-2R) και αεροσκάφη τορπιλισμού (Tu-2R) και αεροσκάφη τορπιλών (Tu-2R). -2T). Τα έτη 1950-1957 το πολωνικό βομβαρδιστικό είχε και αεροπλάνα Tu-2. Τεχνικά στοιχεία (έκδοση Tu-2S): μήκος: 13,8 m, άνοιγμα φτερών: 18,86 m, ύψος: 4,56 m, μέγιστη ταχύτητα: 482 km/h, πρακτική οροφή: 9400 m, μέγιστη εμβέλεια: 2050 km, οπλισμός: σταθερό - 3 12,7 πολυβόλα χιλ. και δύο πυροβόλα των 20 χλστ., αιωρούμενα - έως 1200 κιλά βόμβες.
Τα προϊόντα ICM καλύπτονται από εγγύηση εφ' όρου ζωής και άμεση εξυπηρέτηση του κατασκευαστή.
Ακόμα κι αν καταστρέψετε μόνοι σας το αντικείμενο, μπορείτε να υποβάλετε αίτημα για να λάβετε ένα νέο!
Απλώς συμπληρώστε τη φόρμα που είναι διαθέσιμη στην ακόλουθη διεύθυνση:
https://icm.com.ua/contacts/