VDV ή WDW (Ρωσ. Vozdushno-Diesantnyye στρατεύματα) είναι αρχικά Σοβιετικά, και τώρα ρωσικά αερομεταφερόμενα στρατεύματα, που σχηματίστηκαν το 1930 με πρωτοβουλία του Στρατάρχη της Σοβιετικής Ένωσης, Μιχαήλ Τουχατσέφσκι - παρεμπιπτόντως, ο ίδιος που έχασε τη Μάχη της Βαρσοβίας τον Αύγουστο του 1920. Μπορεί επίσης να υποτεθεί ότι ο Κόκκινος Στρατός ήταν πρωτοπόρος στη δημιουργία μεγάλων αερομεταφερόμενων μονάδων σε ευρωπαϊκή κλίμακα, αποστασιοποιώντας σαφώς άλλους στρατούς από αυτή την άποψη στα μέσα της δεκαετίας του 1930. Για πρώτη φορά, σοβιετικά στρατεύματα αυτού του τύπου χρησιμοποιήθηκαν στις μάχες στη Μογγολία (κατά της Ιαπωνίας) το 1939, αλλά κυρίως ως ελαφρύ πεζικό. Τα στρατεύματα της VDW χρησιμοποιήθηκαν επίσης κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά δεν ήταν τόσο επιτυχημένα όσο, για παράδειγμα, οι συμμαχικοί αλεξιπτωτιστές κατά την απόβαση στη Νορμανδία το 1944. Η πραγματική αναγέννηση του VDV, ωστόσο, έλαβε χώρα μετά το 1945, όταν ο Σοβιετικός Στρατός άρχισε να αντιλαμβάνεται τη στρατηγική του υποχώρηση σε αυτόν τον τύπο ενόπλων δυνάμεων και ο μεγάλος μεταρρυθμιστής και μεγάλος διοικητής τους ήταν ο στρατηγός Vasily Margie³ow. Ήταν, μεταξύ άλλων, με πρωτοβουλία του ότι το 1964 το WDW έγινε ένας ειδικός τύπος ένοπλης δύναμης που υπαγόταν άμεσα στην ανώτατη διοίκηση. Αξίζει να προστεθεί ότι η WDW συμμετείχε τόσο στην επιχείρηση στην Ουγγαρία το 1956, στην Τσεχοσλοβακία το 1968, όσο και σε πολύ μεγάλη κλίμακα στο Αφγανιστάν (1979-1989). Την εποχή της κατάρρευσης της ΕΣΣΔ, τα στρατεύματα του VDV είχαν έως και 7 μεραρχίες και 11 ανεξάρτητες ταξιαρχίες! Το 2016, ωστόσο, τα ρωσικά αερομεταφερόμενα στρατεύματα αποτελούνταν από 4 μεραρχίες και 6 ανεξάρτητες ταξιαρχίες.
Ο όρος "Pin-Up Girls" προέρχεται από μια τάση που έγινε ξεκάθαρα αντιληπτή στις δεκαετίες του 1940 και του 1950 στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αφορά αφίσες που κρεμούν άνδρες από διάφορες κοινωνικές τάξεις (τις περισσότερες φορές εργάτες ή στρατιώτες, αλλά όχι μόνο!) Με ειδικά ντυμένες και μακιγιάζ γυναίκες με σαφή ερωτική χροιά. Ας προσθέσουμε ότι αν και αυτές οι αφίσες ήταν ερωτικές, δεν αντιμετωπίστηκαν ως πορνογραφία, κάτι που ήταν απαγορευμένο στις ΗΠΑ εκείνη την εποχή. Αυτές οι «Poster Women», δηλαδή τα Pin-Up Girls, ήταν πάντα χαμογελαστές, φορούσαν είτε φαρδιά, φαρδιά πουά ή ριγέ φορέματα, είτε πολύ τσιμπημένα εσώρουχα, είτε μαγιό. Συχνά απεικονίζονταν φορώντας ψηλόμεσο σορτς. Φυσικά, τα outfits των Pin-Up Girls παρουσιάστηκαν με τέτοιο τρόπο ώστε να αποκαλύπτουν όσο το δυνατόν περισσότερα σώματα των μοντέλων. Να προσθέσουμε ότι σε αυτό το στυλ διατηρούνται και πολλές, επίσημες φωτογραφίες της Μέριλιν Μονρό. Το μακιγιάζ που χρησιμοποιήθηκε ήταν επίσης πολύ καθαρό με κόκκινο κραγιόν υπογραμμισμένο στα χείλη και έντονες μαύρες γραμμές πάνω από τα πάνω βλέφαρα. Αξίζει να προσθέσουμε ότι από τις αρχές του 21ου αιώνα υπάρχει μια αισθητή ανανεωμένη μόδα στο styling και στο μακιγιάζ στο πνεύμα των Pin-Up Girls.