Hasegawa 43335 WL335 IJN Cruiser Haguro

Το Haguro ήταν ένα ιαπωνικό βαρύ καταδρομικό, η καρίνα του οποίου τοποθετήθηκε το 1925, καθελκύστηκε τον Μάρτιο του 1928 και τέθηκε σε λειτουργία στο Αυτοκρατορικό Ιαπωνικό Ναυτικό τον Απρίλιο του 1929. Το πλοίο είχε μήκος 202 μέτρα, πλάτος 20,7 μέτρα και το πραγματικό πλήρες εκτόπισμα ήταν 13.500 τόνοι. Η μέγιστη ταχύτητα του καταδρομικού Haguro ήταν 36 κόμβοι. Στο ξέσπασμα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ο κύριος οπλισμός ήταν 10 πυροβόλα των 203 mm σε πέντε δίδυμους πυργίσκους και ο πρόσθετος οπλισμός περιλάμβανε: 8 πυροβόλα των 127 mm και 12 τορπιλοσωλήνες των 610 mm.

Το Haguro ήταν το τρίτο καταδρομικό της κλάσης Myoko. Τα καταδρομικά αυτού του τύπου κατασκευάστηκαν επίσημα για να πληρούν τις απαιτήσεις της Συνθήκης Αφοπλισμού της Ουάσιγκτον που υπέγραψαν οι αρχές στο Τόκιο το 1922, αλλά στην πραγματικότητα υπερέβησαν σημαντικά τα όρια εκτόπισης και οπλισμού. Αναμφίβολα, οι μονάδες τύπου Myoko ήταν πολύ επιτυχημένες: κατά τη στιγμή της εκτόξευσης, διέθεταν σαφώς πιο ισχυρά όπλα πυροβολικού από τα αντίστοιχα του Βασιλικού Ναυτικού ή του Ναυτικού των ΗΠΑ, και είχαν επίσης πολύ υψηλή ταχύτητα. Το μονοπάτι μάχης του καταδρομικού Haguro στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο ξεκίνησε τον Φεβρουάριο του 1942 με μάχες στην περιοχή των Ολλανδικών Ανατολικών Ινδιών και με μάχες στην περιοχή του Makasar. Λίγο αργότερα, πήρε μέρος στη Μάχη της Θάλασσας της Ιάβας, συμβάλλοντας σημαντικά στη νίκη των Ιαπωνών. Τον Μάιο του 1942 πήρε μέρος στη Μάχη της Θάλασσας των Κοραλλιών. Αργότερα, πολέμησε στα νερά που περιβάλλουν το νησί Guadalcanal και το 1944 πήρε μέρος στις μάχες: στη Θάλασσα των Φιλιππίνων και στον κόλπο του Leyte. Το καταδρομικό Haguro βυθίστηκε από τους Βρετανούς στις 16 Μαΐου 1945 ως αποτέλεσμα πυρών πυροβολικού και επιθέσεων με τορπίλες.