Hat 8256 WWI British artillery crew

Στο ξέσπασμα του Α' Παγκοσμίου Πολέμου τον Αύγουστο του 1914, ολόκληρος ο βρετανικός στρατός αποτελούνταν από εθελοντές και αριθμούσε περίπου 250.000. τακτικά στρατεύματα. Το πυροβολικό χρησίμευε ως όπλο που υποστηρίζει επιθέσεις πεζικού. Το βαρύτερο όπλο του βρετανικού πυροβολικού στην αρχή του Μεγάλου Πολέμου ήταν το κανόνι 127mm Ordnance BL 60-pounder, τα οποία διαμορφώθηκαν σε μπαταρίες βαρέως πυροβολικού με τέσσερα πυροβόλα μπαταριών. Επιπλέον, το Royal Horse Artillery χρησιμοποιούσε κυρίως ένα πυροβόλο 13 λιβρών, ενώ η βάση του πυροβολικού πεδίου ήταν η ταχεία βολή Πυροβόλα 18 λιβρών 84 χλστ. Κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, το βρετανικό πυροβολικό υπέστη τεράστιες αλλαγές - τόσο σε επίπεδο οργάνωσης όσο και σε επίπεδο τακτικής. Το 1918 θεωρήθηκε ως ο de facto βασικός τύπος ένοπλης δύναμης, και ο αριθμός των ταξιαρχιών πυροβολικού πεδίου αυξήθηκε από 45 (στην αρχή του πολέμου) σε 173. Υπήρξε επίσης τεράστια αύξηση στο βαρύ πυροβολικό, ο αριθμός των οποίων αυξήθηκε από 32 μπαταρίες σε 117. Βρετανικό πυροβολικό Άρχισε επίσης να υιοθετεί τη χρήση έμμεσων πυρών ως πρότυπο, γεγονός που συνεπαγόταν την ανάγκη ανάπτυξης μεθόδων παρατήρησης πυροβολικού και αντι-μπαταριών. Αξίζει να προστεθεί ότι κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Πολέμου εισήχθησαν επίσης νέοι τύποι όπλων στον εξοπλισμό του βρετανικού πυροβολικού (π.χ. βαρύ κανόνι σιδηροδρόμου Ordnance BL 12-inch) και τον εκσυγχρονισμό του υπάρχοντος εξοπλισμού, συχνά σημαντικά.