Italeri 6876 WWII RUSSIAN INFANTRY

Στη δεκαετία του 1920 και - ειδικά - στη δεκαετία του 1930, ο Κόκκινος Στρατός γνώρισε μια ραγδαία εξέλιξη όσον αφορά την αύξηση των θέσεων του, καθώς και τον αυξανόμενο κορεσμό με τεχνικά όπλα, κυρίως τεθωρακισμένα όπλα. Ωστόσο, το πεζικό ήταν το κύριο και αριθμητικά μεγαλύτερο στοιχείο του Κόκκινου Στρατού. Η εντατική ποσοτική ανάπτυξη αυτού του τύπου όπλου ξεκίνησε στις αρχές του 1929/1930. Το 1939, ακόμη και πριν από την επίθεση κατά της Πολωνίας, το σοβιετικό πεζικό συγκροτήθηκε σε 173 μεραρχίες (τα λεγόμενα τυφέκια), τα περισσότερα από τα οποία συγκεντρώθηκαν σε 43 σώματα. Αξίζει να προστεθεί ότι μετά την εκστρατεία του Σεπτεμβρίου του 1939, ο αριθμός αυτός αυξήθηκε ακόμη περισσότερο. Το σοβιετικό τμήμα τυφεκίων το 1941 αποτελούνταν από τρία συντάγματα τυφεκίων (τρία τάγματα το καθένα), ένα σύνταγμα πυροβολικού, μετά από ένα τμήμα αντιαρματικού και αντιαεροπορικού πυροβολικού, καθώς και τάγματα αναγνώρισης και επικοινωνίας. Συνολικά αριθμούσε περίπου 14.500 άτομα. Ωστόσο, μέχρι το 1945 αυτή η θέση υπέστη σημαντικές αλλαγές, οδηγώντας σε μια διαίρεση περίπου 11.500-12.000 ατόμων, αποτελούμενη από τρία συντάγματα πεζικού, μια ταξιαρχία πυροβολικού που αποτελείται από τρία συντάγματα, μια αυτοπροωθούμενη μοίρα πυροβολικού και πολλές μονάδες υποστήριξης, συμπεριλαμβανομένων αντιαρματικών , αντιαεροπορικά όπλα ή επικοινωνίες. Ο κορεσμός των μονάδων πεζικού με πολυβόλα έχει επίσης αυξηθεί σημαντικά - για παράδειγμα με τα υποπολυβόλα APsZ 41 και αργότερα APsZ 43.