Το Κάστρο Bucovice είναι ένα κτίριο κατοικιών που χτίστηκε στην επικράτεια της σημερινής Τσεχικής Δημοκρατίας και πιο συγκεκριμένα στη Νότια Μοραβία. Το κτίριο ανεγέρθηκε την Αναγέννηση και, ενδιαφέροντα, δεν πρόκειται για ανακατασκευή παλαιότερου κτιρίου, αλλά από την αρχή -από τη φάση του σχεδιασμού- χτίστηκε σύμφωνα με τις αρχιτεκτονικές παραδοχές εκείνης της εποχής. Παρουσιάζει τον τύπο του λεγόμενου Το Palazzo in fortezza, δηλαδή, από τη μια μεριά παίζει το ρόλο μιας υπέροχης και πολυτελούς κατοικίας (παλάτι), και από την άλλη - έχει αμυντικά χαρακτηριστικά, όπως να έχει τάφρο. Αξίζει να σημειωθεί ότι παρόμοιες αρχιτεκτονικές λύσεις εφαρμόστηκαν και από το κάστρο Krzyætopór στην επικράτεια της Δημοκρατίας της Πολωνίας - την κατοικία του Krzysztof Ossoliński. Το κάστρο Bucovice έχει επίσης μια υπέροχη αυλή με 90 κίονες, οι οποίοι καλύπτονται με ανάγλυφα πολεμικά, εραλδικά και ζωικά θέματα. Προς το παρόν, το Κάστρο Bucovice αποτελεί τουριστικό αξιοθέατο και στην περιοχή του διοργανώνονται πολυάριθμες εκθέσεις.
Το Kost Castle είναι ένα οχυρό της Τσεχίας που χρονολογείται από τον ύστερο Μεσαίωνα, που βρίσκεται στη Βόρεια Βοημία. Με βάση μελέτες πηγών, μπορεί να ειπωθεί ότι το Κάστρο του Κωστ χτίστηκε στο πρώτο μισό του 14ου αιώνα και σίγουρα πριν από το 1349. Από την ίδρυσή του, σε όλο τον Μεσαίωνα και σε μεγάλο μέρος της σύγχρονης εποχής, επιτελούσε σημαντικές στρατιωτικές λειτουργίες. Έχει επίσης μεγάλες αμυντικές ιδιότητες γιατί υψώνεται σε χαμηλό βράχο που περιβάλλεται από πυκνά δάση. Στα τέλη του δέκατου τέταρτου αιώνα, το κάστρο περιβαλλόταν από τάφρο και επεκτάθηκε σημαντικά. Πιθανώς το 1412 χτίστηκε ένα παρεκκλήσι στο κάστρο, αρχικά χτισμένο σε γοτθικό ρυθμό. Το 1497, το φρούριο καταλήφθηκε από τον Jan Szelemberk - τον τότε βασιλικό καγκελάριο - ο οποίος επέκτεινε και ενίσχυσε σημαντικά το φρούριο. Τον 16ο αιώνα, το κάστρο εκσυγχρονίστηκε και ίσως εν μέρει προσαρμόστηκε στις απαιτήσεις της σύγχρονης πολεμικής τέχνης, αλλά αυτό δεν είναι σίγουρο. Κατά τον Τριακονταετή Πόλεμο (1618-1648) το κάστρο καταλήφθηκε από τον σουηδικό στρατό. Το κτίριο ευτυχώς επέζησε από τις επακόλουθες ιστορικές αναταραχές - ειδικά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο - και το 1948 περιήλθε στην ιδιοκτησία του τσεχοσλοβακικού κράτους. Μετά την πτώση του κομμουνισμού το 1993, επέστρεψε στους αρχικούς του ιδιοκτήτες.